ดังแกล๊ง ๆ คือ

• ดังอึกทึก

• ดัง     ๑ น. สันจมูก, ใช้ว่า ดั้ง ก็มี. ๒ ว. บังเกิดเสียงขึ้นหรือทำให้เสียงบังเกิดขึ้นอย่างแรง เช่น กลองดัง พูดดัง เสียงดัง. ๓ ว. เช่น, อย่าง,
• แก     ๑ น. ชื่อนกชนิด Corvus splendens ในวงศ์ Corvidae รูปร่างคล้ายกา แต่ตัวและปากเล็กกว่า ด้านหลังท้ายทอยสีเทา, อีแก ก็เรียก. ๒ ส.
• แกล     แกฺล ( ราชา ) น. หน้าต่าง, ใช้ว่า พระแกล เช่น เปิดพระแกล.
• กล     กน, กนละ- น. การลวงหรือล่อลวงให้หลงหรือให้เข้าใจผิดเพื่อให้ฉงนหรือเสียเปรียบ เช่น เล่ห์กล, เล่ห์เหลี่ยม เช่น กลโกง;
• เสียงดังแกล๊ง ๆ v    เสียงกระทบของโลหะสองชิ้น
• กล้องแกล้ง    กฺล้องแกฺล้ง ว. มีรูปร่างเอวเล็กเอวบาง, อ้อนแอ้น; มีท่าทางเป็นเชิงเจ้าชู้.
• แก่งแย่ง    ก. พยายามเอารัดเอาเปรียบกันหรือจะเอาแต่ได้ข้างเดียว, ไม่ปรองดองกัน.
• เสียงแกร๊ก ๆ    สิ่งที่กระทบกันแล้วเกิดเสียง เสียงกระทบกัน
• ขิงแกลง    -แกฺลง, -แคฺรง ดู ขิง.
• งุด ๆ    ว. อาการก้มหน้าลงเพราะกลัวหรืออายเป็นต้น เช่น ก้มหน้างุด, อาการที่เดินก้มหัวหรือก้มหน้าไปโดยเร็ว, อาการที่ก้มหน้าก้มตาทำสิ่งใดสิ่งหนึ่ง เช่น นั่งทำงานงุด ๆ ทั้งวัน.
• แกล้ง    แกฺล้ง ก. ทำให้เดือดร้อนรำคาญ เช่น เขาแกล้งฉัน, แสร้ง เช่น เขาแกล้งทำเป็นปวดฟัน, จงใจทำ พูด หรือแสดงอาการอย่างใดอย่างหนึ่งเพื่อให้เขาเสียหาย อาย เดือดร้อน ขัดข้อง เข้าใจผิด เป็นต้น เช่น ข้าพเจ้าไม่ไ
• ล่องแก่ง    ก. ไปด้วยเรือหรือแพฝ่าแก่งลงมา.
• หญิงแกร่ง    หญิงเหล็ก ผู้หญิงเหล็ก ผู้หญิงแกร่ง ผู้หญิงแถวหน้า ผู้หญิงมหัศจรรย์
• แข็งแกร่ง    ว. อดทนไม่ท้อถอย.
• กลั่นแกล้ง    ก. หาความไม่ดีใส่ให้, หาอุบายให้ร้ายโดยวิธีต่าง ๆ, แกล้งใส่ความ.